سفارش تبلیغ
صبا ویژن

کاش می شد بچه ها را جمع کرد


سنگر آن روزها را گرم کرد


کاش می شد بار دیگر جبهه رفت


جنگ عشقی کرد و تیری خورد و رفت…


نوشته شده در  سه شنبه 93/3/13ساعت  9:48 عصر  توسط  
  نظرات دیگران()

شهید گمنام....
آرام آرام قاصدکهای رسیده از سفری دور ، همراه نسیمی مهربان به دشت آلاله ها می رسند .
هر قاصدک بر گلبن لاله ای می نشیند تا خستگی و رنج این سفر دور و دراز را برای لاله اش بازگو کند .
فرشتگان به ضیافت این دشت می آیند و بالهایشان را فرش راه قاصدکها می کنند.
اما!
کمی آنطرف تر، دل خستگانی که به پهنای دل آسمان گریسته اند تابوتهایی خالی را بر دوش خود حمل می کنند
با اینکه تابوت خالیست اما سنگینی عجیبی را بر پشتشان احساس می کنند
صاحبان آن تابوتها همان قاصدکها هستند که سبکبار! به سمت مقصد خویش پرواز کرده اند
اما چرا آنطرفتر صدای گریه می آید؟!
آن همه غم و سوختگی سینه برای چیست؟
انگار هر کسی نجوایی در گوش تابوتی دارد و روی آن چیزی می نویسد
شعر می نویسند؟
آرزوها و امیدها را می نویسند؟
از دل تنگی ها و قصه هجران می سرایند؟
از سختی هایی که کشیده اند؟
از نامردی ها و ناجوانمردی ها؟
از کسانی که حرمت نان و سفره را نگه نمی دارند؟
از بی درد ها ی بی غم و غصه که برای خوش گذرانی دو روزه دنیا کبوتر ها را در قفس زندانی کردند و به پرواز بی سرانجام آنان می خندند؟!
از لگدهایی که روی خونهای پاک کوبیده شده!؟
اما نه!
از رد پای خون گریزی نیست!
این خونها پاک شدنی نیستند
مگر می شود فراموش کرد آن همه پاکی
آن همه صفا و صمیمیت
رشادت
شجاعت
جوانمردی
و آن همه عشق خدایی را!!!
و او همچنان می نویسد.............
اما پهنه تابوت به وسعت همه درد دلهایش نیست
چرا که تابوت نیز دلتنگ پیکریست که از دیار غربت به دیار غربت!
سفر می کند...........
.
.
.
تو فرزند کدام نسل پاکی؟
تو از کدامین دشت روییده ای قاصدک!؟
چه کسی سینه دریاییت را پاره پاره کرده؟
کدام دست ناپاک خون پاک تو را ریخته؟
به کجا سفر می کنی؟
دور از خانه و شهر خویش؟!
دور از دستهای پینه بسته پدر و قلب شکسته مادر!؟
.
.
.
سبز و آباد باد! آن خاکی که سینه اش را آرامگاه پیکر پاک تو کرده
و خوش بر آن آسمانی که سایه بان آن خاک شده!
.
و ما باز هم شرمنده ایم



نوشته شده در  سه شنبه 93/3/13ساعت  9:31 عصر  توسط  
  نظرات دیگران()

پیشونی بندها رو با وسواس زیر و رو میکرد …


پرسیدم : دنبال چی میگردی ؟


گفت : سربند یا زهرا !


گفتم : یکیش رو بردار ببند دیگه ، چه فرقی داره ؟


گفت : نه ! آخه من مادر ندارم …


نوشته شده در  سه شنبه 93/3/13ساعت  12:26 صبح  توسط  
  نظرات دیگران()

 
گردان پشت میدون مین زمین گیر شد ، چند نفر رفتن معبر باز کنن …


15ساله بود ، چند قدم که رفت برگشت ، گفتن حتما ترسیده …


پوتین هاشو داد به یکی از بچه ها و گفت : تازه از گردان گرفتم ، حیفه ، بیت الماله و پا برهنه رفت !


نوشته شده در  سه شنبه 93/3/13ساعت  12:21 صبح  توسط  
  نظرات دیگران()

هم قد گلوله توپ بود


گفتن : چه جوری اومدی اینجا ؟


گفت : با التماس !


گفتن : چه جوری گلوله رو بلند میکنی میاری ؟


گفت : با التماس !


به شوخی گفتن میدونی آدم چه جوری شهید میشه ؟


لبخندی زد و گفت : با التماس !


وقتی تکه های بدنشو جمع میکردن ، فهمیدم چقدر التماس کرده !!!


نوشته شده در  سه شنبه 93/3/13ساعت  12:18 صبح  توسط  
  نظرات دیگران()

   1   2      >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ
کاش می شد ...
شهید گمنام....
من مادر ندارم …
حیفه ، مال بیت الماله !
با التماس !
مادر!